Rada Fundacji Instytutu Dialogu Obywatelskiego podejmuje się trudnego zadania wpływania na myślenie obywateli i tworzenia nowych postaw obywatelskich, opartych na wzajemnym poszanowaniu ludzi, bez względu na ich płeć, pochodzenie, zamożność czy kolor skóry. Uściślając, chodzi tu o młode obywatelki i młodych obywateli w wieku ostatnich klas szkoły podstawowej i szkoły średniej.
Rada wyraża głębokie przekonanie, że wszyscy ludzie tworzą środowisko społeczne, w którym nikt nie jest wykluczany, gdyż dla każdego jest ono naturalnym miejscem życia i rozwoju. W ten sposób Fundacja pragnie włączyć się w istniejące już działania organizacji pozarządowych, a także inicjować nowe, których celem jest wpływanie na zmianę myślenia i postaw uczestników życia społecznego w każdym wieku.
Konkludując, zamierzeniem Fundacji jest wspieranie społeczeństwa obywatelskiego, w jego strukturach najniższych, lokalnych. Zaangażowanie obywateli na tym poziomie jest podstawą ich aktywności społeczno-obywatelskiej na poziomie wyższym, krajowym, a w konsekwencji najwyższym – międzynarodowym. Te obszary, w których żyje współczesny człowiek, są podstawą budowania demokracji, rozumianej jako zaangażowanie w sprawy lokalne, krajowe i międzynarodowe. Żaden człowiek, żaden naród nie jest niezależną i samowystarczalną wyspą; zrozumienie tego faktu jest pierwszym krokiem do przebudowy relacji społecznych.
Dlaczego stworzyliśmy FIDO? Powodów było kilka:
Misję Fundacji wyrażają poniższe punkty:
Nie bez powodu pierwszym wskazanym punktem jest działanie Fundacji na rzecz myślenia krytycznego. Rada Fundacji wyraża przekonanie, że krytycyzm jest podstawą samodzielnego i niezależnego tworzenia podstaw indywidualnego życia, w którym wybór jakiejś opcji nie wynika z narzuconych przesłanek ideologicznych lecz świadomej decyzji jednostki.
Cele Fundacji będą realizowane na podstawie wieloelementowego planu podejmowanych działań. Na jego realizację złożą się:
Celem nadrzędnym jest uświadomienie młodym ludziom, z jakimi postaciami manipulacji mają do czynienia w życiu społecznym. Nabycie takiej wiedzy pozwoli im w sposób rozumiejący podchodzić do różnorodnych form przekazu informacji, a tym samym uodpornić ich, lub wręcz zabezpieczyć, na bezkrytyczne uleganie wpływom zawartego w informacji przekazu. Jeśli ma mieć miejsce ich akceptacja to w pełni świadoma i zawsze z uważnością i krytycznym napięciem w tle.
Uzyskanie takiej świadomości to przyswojenie sobie określonej wiedzy na temat technik manipulacyjnych, które mogą odwoływać się do psychologii, ekonomii, polityki, religii czy życia osobistego. W każdym przypadku celem tych technik jest wywołanie określonych emocji, które osłabiają krytycyzm odbiorcy, ułatwiając tym samym uzyskanie na niego wpływu, a więc jakiejś postaci kontroli.
Postaw krytyczna zawiera w sobie kilka elementów, których wytworzenie jest dodatkowym i koniecznym celem pracy z uczniem, młodym człowiekiem. Chodzi tu o umiejętności takie jak:
Narzędzia służące realizacji celów statutowych obejmują szeroki obszar różnych form kształcenia, w których obecne są spotkania bezpośrednie, jak wykłady, prelekcje, warsztaty, konsultacje i porady. Do form szczególnie ciekawych należą panele dyskusyjne znajdujące swoje miejsce w podczas trwania lokalnych jarmarków czy bazarków. Mają one postać monologów, dialogów czy polilogów, zależnie od charakteru udziału i zaangażowania w spotkaniu słuchaczy z osobą prowadzącą. Jednym ze sposobów nabywania takich kompetencji jest udział w szkolnych samorządach czy aktywnościach na rzecz grup koleżeńskich w szkole, jak gazetka szkolna, drużyny sportowe, kółka zainteresowań itp. W tych miejscach następuje nauka porozumiewania się, umiejętności debaty, wymiany poglądów z poszanowaniem partnerów.
W każdym przypadku prowokowana jest aktywność słuchaczy-uczestników do samodzielnego myślenia i formułowania wypowiedzi. Świadomość swojego miejsca w czasie i przestrzeni ma prowadzić do zmiany relacji z najbliższym otoczeniem społecznym. W konsekwencji chodzi również o przebudowę relacji ze środowiskiem naturalnym. Ich wyznacznikiem ma stać się idea partnerstwa, w której trwale obecna jest postawa nie eksploatacji a troski. Eksploatacja musi ustąpić miejsca jawnej ekspozycji dramatycznych problemów dotyczących głębokich zmian klimatycznych, masowej migracji ludności i masowej ekstynkcji gatunków biologicznych.